โมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับพฤติกรรมการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในภาคใต้ตอนบน

Abstract

จากการปฏิรูปการศึกษาไทยที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ มีความจำเป็นต้องพัฒนาศักยภาพ ผู้เรียนให้มีพฤติกรรมและความสามารถด้านการคิดวิเคราะห์เพื่อแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพในโลก ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทั้งนี้ การจัดการศึกษาในปัจจุบันไม่มีหลักสูตรเฉพาะเพื่อการฝึก พฤติกรรมการคิดวิเคราะห์สำหรับผู้เรียนในระดับประถมศึกษาโดยตรง เพราะโรงเรียนมีข้อจำกัด ในด้านเนื้อหาและรูปแบบการเรียนรู้สำหรับผู้เรียนทั่วไป ทำให้ผลการประเมินมาตรฐานผู้เรียน ด้านความสามารถการคิดวิเคราะห์ คิดสังเคราะห์ มีวิจารณญาณ มีความคิดไตร่ตรองอยู่ในระดับ ที่ต่ำมากที่สุด โดยเฉพาะปัญหาการจัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมให้ผู้เรียนใช้ทักษะและความสามารถ ให้เกิดพฤติกรรมการคิดวิเคราะห์ในการเรียนรู้ของผู้เรียนซึ่งต้องคอยรับจากครูผู้สอนและคิดตามผู้อื่น มากกว่าการคิดด้วยตนเอง ครูจึงเป็นบุคคลสำคัญในการสร้างพฤติกรรมการคิดวิเคราะห์ ครูต้องไม่สอน แต่ต้องออกแบบการเรียนรู้และอำนวยความสะดวกให้ผู้เรียนได้ลงมือทำแล้วเกิดพฤติกรรมการคิด วิเคราะห์เพื่อให้ผู้สร้างเจตคติ แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ที่จะผลักดันการพัฒนาพฤติกรรมการคิดวิเคราะห์ ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ผู้วิจัยเห็นความสำคัญในการพัฒนาพฤติกรรมการคิดวิเคราะห์ของนักเรียน ระดับประถมศึกษาชั้นปีที่ 6 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคใต้ตอนบน ด้วยการมุ่งศึกษาปัจจัยระดับนักเรียนและระดับครูที่มีความสำคัญต่อการส่งเสริมพฤติกรรมการคิด วิเคราะห์ เพื่อนำปัจจัยเหล่านั้นมาร่วมวางแผนนโยบายสนับสนุนการศึกษาที่เน้นพัฒนาพฤติกรรม การคิดวิเคราะห์ของนักเรียน และนำปัจจัยที่มีความสำคัญมาสร้างสมการพยากรณ์พหุระดับพฤติกรรม การคิดวิเคราะห์ของนักเรียน กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย ครูที่ปฏิบัติการสอนนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 จำนวน 30 คน และนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 900 คน จากวิธีการสุ่มหลายขั้นตอน มีการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้เครื่องมือวิจัยด้วยแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 2 ฉบับ ได้แก่ ฉบับสำหรับครูและฉบับสำหรับนักเรียนด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลสมการถดถอยพหุระดับ