การใช้สิทธิเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากชู้ ศึกษากรณีผู้มีความหลากหลายทางเพศ

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การใช้สิทธิเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากผู้ซึ่งล่วงเกินสามีหรือภริยาในทำนองชู้สาว และ 2) ขอบเขตของกฎหมายเกี่ยวกับสภาพบังคับและบริบทของการล่วงเกินหรือพฤติกรรมทำนองชู้สาว โดยอาศัยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสาร ได้แก่ กฎหมาย หนังสือตำรา บทความวิชาการ คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญ และข้อมูลสืบค้นทางอิเล็กทรอนิกส์ โดยนำข้อมูลจากการศึกษามาวิเคราะห์ สังเคราะห์ และเรียบเรียงในรูปแบบพรรณนาความเพื่อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยการเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากเหตุเป็นชู้หรือมีชู้ของผู้มีความหลากหลายทางเพศ ผลการศึกษาพบว่า 1) การเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากผู้ซึ่งล่วงเกินสามีหรือภริยานั้นจะต้องเป็นกรณีที่เกิดจากการกระทำต่อบุคคลที่เป็นเพศตรงข้าม โดยคำว่า “ชู้” ตามพจนานุกรมและแนวคำพิพากษาศาลฎีกาหมายถึง เพศตรงข้าม และ 2) ขอบเขตของกฎหมายเกี่ยวกับสภาพบังคับและบริบทของการล่วงเกินหรือพฤติกรรมชู้สาว หากเป็นกรณีของฝ่ายภรรยาจะสามารถเรียกร้องค่าทดแทนได้เฉพาะจากเพศหญิง เนื่องจากกฎหมายใช้คำว่า “ทำนองชู้สาว” ในขณะที่ฝ่ายสามีสามารถใช้สิทธิเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนได้กับบุคคลทุกเพศ โดยกฎหมายใช้คำว่า “ผู้ซึ่งล่วงเกินภรรยา” เห็นได้ว่า การเรียกค่าทดแทนจากชู้มีความไม่เท่าเทียมกันระหว่างหญิงและชาย ซึ่งขัดต่อหลักความเสมอภาคทางกฎหมาย ผู้ศึกษาได้เสนอแนะว่า ควรมีการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1523 วรรคสอง โดยบัญญัติข้อความใหม่ให้ชัดเจนว่า “คู่สมรส จะเรียกค่าทดแทนจากบุคคลผู้ซึ่งล่วงเกินคู่สมรสของตนไปในทำนองชู้สาวหรือจากบุคคลผู้ซึ่งแสดงว่าตนมีความสัมพันธ์กับคู่สมรสของตนในทำนองชู้สาวก็ได้” เพื่อรับรองว่าการเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากเหตุเป็นชู้หรือมีชู้ของบุคคลผู้มีความหลากหลายทางเพศ